ก็แค่อยากเป็นเจ้าหญิง
ทุกคน......คงอยากเป็นคนสำคัญ ฉันเอง...ก็เป็นคนหนึ่ง ที่แค่อยากจะเป็นเจ้าหญิงของใครสักคนเท่านั้นเอง แล้วในเมื่อวันนี้มีคนคนนึ่ง เข้ามาบอกว่า เค้าเป็นแค่คนธรรมดา แต่พร้อมที่จะ "รัก" และ "ดูแล" เจ้าหญิงคนนี้ให้ดีที่สุด ความรู้สึกตอนนั้น ทั้งปลื้มใจประทับใจ...ทุกๆอย่าง แล้วจะไม่ให้หลงรักคนธรรมดาคนนั้นได้ไงล่ะ
นี่ คือจุดเริ่มต้นของ...ความรัก เมื่อความรักดำเนินต่อไป มีสุข มีทุกข์บ้าง มีหัวเราะ มีร้องไห้ มีรอยยิ้ม มีคราบน้ำตา ได้ศึกษาและเรียนรู้กัน มีเรื่องราวมากมายในความรักของเรา ก่อตัวขึ้นช้าๆ
และแล้ววันนึ่งเธอมาบอกว่าเราคงจะรักกันไม่ได้ และแล้วความรักของชายผู้นั้นก็หมดลงในที่สุด เหลือไว้เพียงความผูกพันและความรู้สึกดีๆ ไม่ผิดหรอก เพราะรู้ว่าคงไม่อยากให้เกิด แต่ช่วยบอกหน่อย ว่าจะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ สุดท้ายเจ้าหญิงก็เลือก ที่จะปล่อยให้ชายธรรมดาคนนั้นเดิจากไป เหลือไว้เพียงความทรงจำที่งดงาม ความประทับใจที่หวนนึกถึงเมื่อไหร่ ก็ยังยิ้มได้ทุกครั้ง เพราะสำหรับเจ้าหญิงแล้ว "ความรัก" เป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ ถึงแม้ว่าสุดท้ายจะไม่ได้สมหวังเหมือนในเทพนิยายเรื่องอื่นๆ แต่เจ้าหญิงก็ยังหวังว่า สักวัน จะได้พบ..กับจุดเริ่มต้นของความรัก ...อีกครั้ง...
10 กันยายน 2554 (23.33น.)
เจ็บแค่ไหนก็ต้องยอม
บางสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดบางทีมันก็อาจซ่อนอะไรบางอย่างที่ทำให้เจ็บกว่าเป็นร้อยเท่า เมื่อลองได้เผลอใจให้ไปจนหมด ต่อให้จะเลวจะแย่แค่ไหนเราก็ไม่สามารถหยุดรักได้อยู่ดีน้ำตาที่ไหลออกมา ไหลแล้วไหลอีก ไหลจนแห้งไปเอง จนตอนนี้สิ่งที่ทำให้เจ็บคือการโดนหลอก
เกลียดที่สุด เกลียด การโกหกหลอกลวง แต่ก็ไม่สามารถที่จะโกรธได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้สิมันก็แค่ไม่อยากเสียไป ถึงจะต้องเจ็บซักแค่ไหนก็ต้องยอม
การจะเชื่อใจใครซักคนมันยากนะ..แต่เมื่อลองได้เชื่อแล้ว หากเจอกับความผิดหวังก็คิดว่าคงจะไม่อยากเชื่ออะไรอีกต่อไปอีกแล้ว.........รู้สึกปวดใจยังไงก็ไม่รู้
02 กันยายน 2554 (22.00 น.)
ในวันที่ฝนตก
เช้าวันนี้ฝนตกหนักถึงหนักมากนั่งกินข้าวอยู่กับเพื่อนๆก็นึกถึงเรื่องเก่าๆที่ผ่านเข้ามา โดยเฉพาะเรื่องของคนๆหนึ่งที่เคยรักแทบหมดหัวใจ ทั้งๆที่เคยวาดฝันไว้ว่าซักวันนึ่งเราจะใช้ชีวิตร่วมกัน แต่สุดท้ายความฝันก็พังสลายเมื่อเธอบอกลา โดยอ้างเหตุผลสารพัดแต่เธอรู้มั้ยว่า ฉันไม่ต้องการเหตุผลใดๆจากเธอเลย ตอนนั้นหัวฉันมันมีแต่คำว่า.......... "เลิก" "เลิก" "เลิก" ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ฉันจะพยายามทำใจเพราะเราทั้ง 2 ห่างไกลกันเหลือเกิน แต่ว่า....ฉันน่ะ ก็ยังมั่นใจเธอมากๆว่าเธอไม่เปลี่ยนไป
บทสรุปสุดท้ายแล้ว เธอก็เปลี่ยนไปแต่เธอรู้มั้ยว่า คนๆนี้ไม่เคยเปลี่ยนใจที่จะรักใครได้เลย ถึงเธอจะบอกว่า ฉันมีคนที่รอฉันอยู่คนเหล่านี้ฉันไม่ต้องการฉันต้องการเพียงแค่เธอเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ................
28 สิงหาคม 2554 (09.30น.)
